Świąteczny Alfabet POPlotów 2011

Zgodnie z naszą tradycją, przedstawiamy Świąteczny Alfabet POPlotów - wersję 2011. Przygotowaliśmy go, cobyście Drodzy Czytelnicy nie myśleli, że święta to taki okres bezstresowego machania nóżką... Wcale nie...

Alkohol – w każdej polskiej rodzinie jak co roku zabraknie tego typu trunków na świątecznych stołach... Gnieniegdzie to alkohol potajemnie pędzony, ale może wkrótce dzięki Palikotowi będziemy mogli sami w bamboszach czuwać nad domową produkcją...

Bałwan – ulepiony ze śniegu lub taki naturalny częściej występujący w przyrodzie, nacechowany ograniczonym horyzontem myślowym, ten drugi rodzaj występuje przez cały boży rok

Bayer Full – polska grupa disco-polo świętująca sukcesy w Chinach. W Polsce, w każdym domu w płytotece musi się znaleźć płyta z kolędami wykonywanymi przez tę formację.  Dzięki niej wielu Polaków podleczy kompleksy i chętnie będzie śpiewać przy stole

Biedroń – ostatnio z zawodu poseł, w sam raz do szopki

Bigos – nieodłączny element prawdziwie polskiego, rodzinnego stołu. Dobrze komponuje się z wódką

Bigos Zofia – uparta i pyskata góralka spod samiuśkich Tater. Nieco zapomniana już przez media. Niewiadomo czy dobrze gotuje bigos

Boniecki -  a konkretniej z zawodu ksiądz Adam. Przy wigilii również będzie musiał siedzieć po cichu, kiedy to w owym czasie bydlątka będą trajkotać co im ślina na dzioby przyniesie. Nie wiadomo jednak, kiedy zostanie ukarany ślubami absolutnego milczenia. Za rozum

Chopin – woda niekoniecznie gazowana, traktowana z namaszczeniem niczym trzynasta potrawa wigilijna, lektura obowiązkowa. Niektorzy obdarzają go (ją) prawdziwą miłością.

Ciotka Ziutka – osoba o ptasim sercu o szerokich rozmiarach, pseudonim ciotki „Kruszyna”, jest ukochaną ciocią, która potrafi niejednemu i niejedno wytknąć

Demokracja – czyli wybieranie prezesa TVP przez (za)rząd. Analogicznie  jak przy stole – wybieramy karpia wśród wcześniej wybranych ryb przez nestorkę domu. Co najwyżej możemy powybrzydzać po cichu, w innym wypadku może się to skończyć przymusową świąteczną głodówką

Diabeł – współczesny obraz diabła jest mocno rozmyty przez współczesne media; współczesnym diabłem zazwyczaj są wokaliści znani z chwilowych miłości do popgwiazdek; patrz też: Nergal

Doda Elektroda – a kto to?

Dorn Ludwik – poseł, który tradycyjną polską wigilię lubi celebrować  ku uciesze dziennikarzy w innych porach roku. Zresztą „Wigilie” w klubie PiS były swego czasu popularne przez cały rok. Chętnie uczestniczyła w nich była przewodnicząca KRRiT. „Wigilie” są również popularne w innych klubach

Edyta Górniak – starszy fenomen. Obrażalski, ale jednak potrafiący się przeprosić z co niektórymi wrogami. Specjalizuje się w wykonawstwie „Mazurka Dąbrowskiego”, choć od pewnego czasu w tej kategorii pojawiła sie konkurencja. Obecnie znamy ją raczej z okładek niż ze śpiewania

Emigranci – nacja, która nie chce być w swojej ojczyźnie wykorzystywana przez pracodawców i zdzierana z podatków przez państwo. Za to świąteczny żłób w kraju smakuje im jak żaden inny. Co roku zaczynają się więc jasełka na lotniskach i dworcach, bo nagle 2 miliony ludzi chce wracać do domu. Stacje informacyjne mają co pokazywać, a my z czego się śmiać

Forsa – coś niezbędnego w celu wygięcia nóg od świątecznego stołu i pokazania się przed resztą ukochanej i radośnie dawno nie widzianej rodzinki. U niektórych osobników występuje w formie szczątkowej, wtedy przydaje się kredyt

Gienia – a konkretnie Pani Gienia. Posprząta, wyfroteruje podłogi, umyje okna. A my możemy leżeć i machać nóżką

Grodzka Anna – całujemy świątecznie po rączkach panią poseł...

Hoinka – z reguły pisana przez „ch”, zresztą pewne trzyliterowe przekleństwo też pisze się w dwojaki sposób. Hoinka to drzewko obwieszone różnymi bombkami i zaskakująco szybko znikającymi słodyczami. Pod hoinką znajduje się ulubioną część świąt, czyli prezenty. Czasami hoinka lubi się zapalić…

Integracja – odbywa się zazwyczaj przy rodzinnym pchaniu samochodu wujka Franka w rytm słów „i raz… i dwa…”

Iskra – element niezbędny do powstania pożaru hoinki

Jedzenie – tak naprawdę najciekawszym akcentem każdych świąt jest tylko i wyłącznie jedzenie, nasze oko cieszy nie tylko karp, ale również i barszcz czerwony, niezliczone ilości sałatek, morze plater z wędliną, kosze pełne owoców, talerze pełne ciast... Żyć nie umierać!

Karp – jedyne stworzenie, które ogarnia dreszcz emocji na samą myśl o świętach. Przysposabianie karpia do wydarzeń wigilijnych w miejscach publicznych i na oczach pacholątek jest karalne. Podchody do zabicia karpia zaczynają się na długo przed Wigilią i bardzo często kończą się rozlewem krwi w wannie, niekoniecznie należącej do karpia.

Kartony – mordercy roku 2011. Zasłynęły podstępnym zabójstwem Hanki. Ostatni POPloty głoszą, że sześć stóp pod ziemię niebawem wybierze się Rysiek z „Klanu”. Rrryśku, czy ty masz jakies kartony w pawlaczu?

Kazimierz – losy tego człowieka śledziła cała Polska. Zainteresowanie jego miłosnymi figlami było większe niż kolejnym odcinkiem „M jak miłość”. Parafrazując pochwałę pewnego króla o tym samym imieniu: pozostawił starą żonę ze zdziwienia zamurowaną, a zdobył nową – obśmiewaną

Kevin – rok temu pojawiła się iskierka niepewności, że nie będą to święta jak za dawnych lat, na szczęście fani na FB skrzyknęli się i sterroryzowali Polsat. Za karę podobno Zygmunt zostanie sam w domu

Kiełbasa – od pewnego czasu mięso na wigilijnym stole to już nie jest grzech. Jedni krzywili się, że to naruszenie tradycji, inni że nareszcie nie trzeba po kryjomu w kuchni obgryzać nóżek z kurczaka...

Kolej – środek lokomocji, którym Polacy udają się na Święta, nieważne czy w przedziale będzie minus 3 czy plus 45, czy podróż będzie trwała dwie godziny czy dziesięć z powodu zamarzniętej zwrotnicy; ważne, że będzie okazja do rozmów (patrz: Rozmowy i Tematy te ma Zet)

Kolęda – tradycyjna pieśń religijna śpiewana przez nielicznych zarówno w kościele, jak i przy wigilijnym stole. Co ciekawe, im bardziej znana kolęda, tym mniej zwrotek pamiętamy

Kolenda – dziennikarka z TVN-u. Nie mylić z kolędą

Kredyt – skóra nam cierpnie na sama myśl, bo aby ciocia Karolina nie narzekała, że jak zwykle się nie postawiliśmy, zapożyczyliśmy się na ucztę, coby nikt nie myślał, że z nas krakowskie centusie, jak szaleć to szaleć. Kredyt od pewnego czasu można z rekomendacji pewnego toruńskiego ojca zabrać w podSKOKach

Kręcina – proponowana nowa nazwa polskiej piłki na Euro 2012

Kryzys – odmieniany przez wszystkie przypadki przy suto zastawionym świątecznym stole

Lampki – małe, radosne i kolorowe. Służą do opatulenia choinki w celu jej jaśniejszego blasku i cieszenia ócz domowników. To one przyczyniają się do powstania iskry, powodującej jeszcze większy blask i ciepło domowego ogniska bijącego od hoinki

Lokomotywa – był już poeta, co niewątpliwie był jasnowidzem. „Stoi na stacji lokomotywa…” to zdanie szepczą sobie pasażerowie przebierając nogami na mrozie na dworcach w całej Polsce

Lotniska – miejsca, gdzie najprawdopodobniej emigranci spędzą Święta. Będzie wesoło i "odlotowo"

Mak – niezbędny na stole w róznej postaci. Dawna rymowanka „Siała baba mak, nie wiedziała jak…” jest mocno zdezaktualizowana, od wielu lat mak sprzedawany jest w tzw. nakładzie kontrolowanym

Małpki – rozpropagowane przez jednego z posłów, na świątecznych stołach tryumfy święciły już od wieki wieków. Otóż na stole stawia się dużą małpę, rozlewa do smukłych kieliszków i wypija małpeczkę ze szwagrem. I tak kilka razy. Nie mylić ze starą małpą siedzącą po drugiej stronie stołu i pytającej „Jak tam twoje życie prywatne?”

Mamusia – „To mamusia już nas opuszcza?”

Mandaryna - dawniej społeczeństwo nie wyobrażało sobie świąt bez mandarynek, dziś zadawala się jedną i to w dodatku taką, co to nie potrafi śpiewać. Świat świąt bez mandarynek był jednak zupełnie inny…

Makłowicz Robert – na Święta marzy o nim każda pani domu, ugotuje, a co za tym idzie, nie będzie marudził na własne jedzenie. Prawdziwy skarb

Moherowy beret – niezbędne nakrycie głowy zarówno podczas pasterki, jak i innych uroczystości świątecznych

Nadwaga – pojawia się u przeciętnej osoby zaraz po świętach. No bo jak tu się opanować, gdy się widzi sałatki, barszczyk, ciasta... I nic nie pomaga, że po ubiegłorocznych doświadczeniach mówimy sobie nigdy więcej...

Niedźwiedź – w dodatku trójkowy Marek. Nie polarny, a ciepłolubny. Woli Święta w Australii niż w naszym (k)raju

Nergal – wokalista znany z „The Voice”, patrz również:  Diabeł

Och – jak Ty przytyłaś – zwrot, który może wywołać pierwsza wojnę domową

Ognisko – synonim ciepła i harmonii rodzinnej. Czasami pochodzi od hoinki

Palikot – w dodatku Janusz – specjalizujący się w obdarowywaniu prezentami przez cały rok. Ulubione prezenty od Janusza to wibrator i świński łeb. W dobie kryzysu to jedyny Mikołaj (nie taki święty) funkcjonujący w polskim społeczeństwie. Od kilku miesięcy szefuje partii, której nikt nie dawał szans

Papucie – ulubione obuwie miłościwie panujacego prezydenta

Pasterka – zjawisko popkulturalne cechujące się wspólnym śpiewem kolęd od prawa do lewa, bez względu na opcje, preferencje, warunki głosowe oraz ilość spożytego alkoholu. Tradycyjnie odbywa się o północy, jednak od pewnego czasu watykańskie pasterki odbywają się dwie godziny wcześniej. W ramach ewolucji przewidujemy, że nasze wnuki pasterkę odbywać będą przed wigilią

Placek – zazwyczaj kupny, ciężko wystany w kolejkach; najczęściej połączony z okrzykiem męża „Masz babo placek”

Prezenty – czyli rok rocznie będziemy musieli zachwycać się 42. parą skarpet w myszki i kotki, z rocznej prenumeraty „Poradnika Akwarysty” podarowanej nam przez ciotkę Ziutkę (aczkolwiek nasze zainteresowania co do ryb, raczej ograniczają się śledzi) no i oczywiście nie zabraknie naszej ukochanej wody kolońskiej kupionej w „Dużo Tanio” po okazyjnej cenie wraz z konfiturami.

Prezydent – no i znów trzeba będzie odbębnić kilkanaście spotkań, pożyczyć wszystkiego co naj naj… Na szczęście Prezydent może liczyć na ognie w okolicach Sylwestra – pochodnie co miesiąc wiwatują na cześć głowy państwa

Pilot – stawiany na stole miedzy siankiem, talerzami i sztućcami. W okresie świąt to największy przedmiot pożądania przez rodzinę

Ratunku, biją mnie Niemcy – okrzyk wznoszony przez pasażerów w kapeluszach latających na święta klasą ekonomiczną linii Lufthansa

Renifery – wcale a wcale nie wiedzieć czemu, Mikołaj wybrał te smaczne zwierzątka i zaprzęgnął do roboty. Nie wiadomo co im obiecał, że harują jak woły w taki szczególny dzień. No chyba, ze coś przebąkiwał o smakowitej kolacji z reniferów, więc w zasadzie nie ma co się dziwić. Był podobno taki pan, który wpadł na pomysł hodowli tych rogatych zwierzątek. Ale po pierwsze zwierzątka są rogate, a po drugie i tak nie ma śniegu, więc z ciągnięcia sań Mikołaja-masona i hodowli nic nie wyszło.

Rozmowy – najlepiej wybrać przy świątecznych stołach bezpieczne tematy: o pogodzie, o naszych pociechach; jednakże nasze wysiłki i tak spełzną na niczym, bo zaraz wujek Irek przemagluje nas ile mamy w portfelu i ciotka Wanda zapyta się dlaczego nasza „cholera” (pardon żona) się tak roztyła. Pytania typu "Jak tam w pracy?", lub "Jak tam w szkole (na studiach)?" mogą zakończyć się mordobiciem. A wtedy to już są Rozmowy nie dokończone…

Syndrom Napięcia Przedświątecznego – występuje tuż przed trzema najważniejszymi dniami w roku. Objawia się niedzielnymi kierowcami, całą masą śniętych i zamyślonych przechodniów, zwiększoną ilością kieszonkowców, ogołoconymi półkami sklepowymi i pyskówkami w kolejkach

Szopka – niby tylko w religijnej tradycji ustawiana na Święta, a przy Wiejskiej cały boży rok

Stół – ten w wersji świątecznej zwykle suto zastawiony rozmaitymi smakołykami. W wersji radiowej coraz częściej cyfrowy, choć zdarzają się egzemplarze zabytkowe, czasem samozapalające. Stoły w wersji telewizyjnej nigdy nie są suto zastawione i generalnie służą jako podpórka dla utrudzonych górnych części ciała tzw. gospodarzy programu i zapraszanych polityków. W porównaniu ze stołem świątecznym, stół telewizyjny stanowczo nie lubi być niczym ubrudzony, nie tylko sałatkowym majonezem, ale nawet farbą. Rurku?!

Śnieg – niezwykłe zjawisko meteorologiczne występujące, co dziwne – w zimie, i zaskakujące rok rocznie drogowców. Zjawisko ma do siebie fakt nie trafiania w święta. Przydarza się albo przed świętami, albo tuż po

Święty Mikołaj – to gatunek ginący człowieka o złotym sercu. Nie ma co liczyć, że nasi pracodawcy będą posiadać hojność Świętego Mikołaja i na pewno nie zjawią się z w workiem prezentów w wigilijny wieczór. Całkiem niedawno okazało się, że Świętego popierają masoni, dzięki czemu wiadomo, dlaczego jest czerwony. A jak czerwony, to zdarza się, że nadużywa napojów wysokoprocentowych i boleśnie poszturchuje starsze panie.

Sukienka – dobry pomysł na prezent, oczywiście obok ciepłych skarpet i zbereźnej bielizny. Ostatnio sukienki robią furorę wśród polityków.

Telewizja – istnieje stara zasada układania ramówek na święta: jak najwięcej powtórek – w tym na wymianę trylogia, kilka premier amerykańskich. Koncert megagwiazd męczących plus programy rozrywkowe nienajwyższych lotów i świąteczne odcinki najpopularniejszych seriali. Nikt nie pokusi się o zaspokojenie inteligentniejszej części widowni i nie da czegokolwiek, co skłoni do refleksji i zadumy. No ale na otarcie łez pozostaje kolejna powtórka „Kevina”

Tematy te ma Zet – zastępcze tematy o niczym miało Radio Zet, teraz ma jedynie Dzień dobry bardzo

Toast – często wnoszony przy rodzinnym stole. Często na cześć wymęczonej gospodyni domowej. Świetnie koreluje ze słynnym toastem śpiewanym przy innych rodzinnych uroczystościach „I jeszcze jeden, i jeszcze raz…”

Uff – ale się przeżarłem

Wątroba – narząd najbardziej cierpiący w trakcie świąt. Po kilku dniach przepijania i zakąszania wymaga pilnej regeneracji, piszcząc ze strachu na myśl o nadchodzącym Sylwestrze…

W naszej Rodzinie – nowa nazwa sieci komórkowej potęgi medialnej z Torunia. Będzie jak przy wigilijnym stole, najpierw obficie, potem rodzinna awantura, a na końcu wszystko wszystkim wyjdzie bokiem

Wydech – mierzony podczas pasterki w promilach

Wyznanie – podczas spożywania wigilijnych potraw prawdziwym przebojem jest zburzenie rodzinnej atmosfery poprzez wyjawienie sekretu: jestem w ciąży, rozwodzę się albo jestem gejem. Omdlenia, awantury, pyskówka i zawały serca gwarantowane. Wyznania poleca się dla rozładowania napiętej atmosfery.

Wujek Franek – ozdoba każdych świąt w każdej przyzwoitej rodzinie. Z Wujkiem Frankiem można by i konie kraść, gdyby chociaż raz był trzeźwy podczas wigilii

Złotówka – mniej więcej tyle pozostaje w budżecie wielu rodzin po świętach. Pozostaje jeszcze jeden kredyt.

Zwierzęta – podobno w wigilijna noc przemawiają ludzkim głosem, jednak mimo usilnych starań nikt jeszcze tego nie udowodnił. Może i dobrze…

Życzenia - w zeszłym  roku te najśmieszniejsze złożyło PKP: "(...) niech czas spędzony w pociągu będzie dla ciebie chwilą wytchnienia"...