Ludzie mediów, którzy odeszli

W związku z Dniem Wszystkich Świętych, chcemy przypomnieć, kto z ludzi związanych z mediami opuścił Nas na zawsze w 2009 roku i już nic dla Nas nie stworzy, nic mądrego nie powie czy już nic nie uwieczni…

Są to ludzie znani, a także Ci mniej znani, często rozpoznawalni, tylko dla lokalnej społeczności, ale każdy z nich wniósł coś od siebie i współtworzył współczesną historię mediów.

Styczeń
Wojciech Ozimek urodził się w 1949 r., zmarł 5 stycznia 2009 r. Polski dziennikarz, felietonista, autor tekstów kabaretowych. Absolwent wydziału polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, oraz studium dziennikarskiego. Jako dziennikarz debiutował w latach 80. XX wieku na łamach „Słowa Ludu”, następnie pisał w Dzienniku Radomskim, w którym piastował funkcję sekretarza redakcji, a w późniejszym okresie redaktora naczelnego. Udzielał się w wystawianym na scenie Empiku – Żywym Słowie, gdzie prezentował swoją kronikę towarzyską. Współpracował z radomskim teatrem, Radiem Rekord, TV Dami. W ostatnim okresie życia był kierownikiem radomskiego oddziału Życia Warszawy.

Andrzej Kiełpiński pseud. ”Podleski” urodził się w 1922 r., zmarł 8 stycznia 2009 r. Polski publicysta i pisarz, autor opowiadań i powieści historycznych, redaktor naczelny Życia Muzycznego. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Konfederacji Narodu i AK, a w czasie powstania warszawskiego reporterem Biuletynu Informacyjnego i Wiadomości Powstańczych..

Edmund Wojnarowski urodził się w 1930 r., zmarł 11 stycznia 2009 r. Polski dramaturg, poeta, dziennikarz, publicysta, twórca radiowy. Jego sztuki wystawiane były w teatrach lalek, publikowane w czasopismach, a niektóre z nich swoje prapremiery miały na antenie radiowej, w formie słuchowisk, później także pokazywane na deskach teatru telewizji. Publikował m.in. w miesięczniku Śląsk, w Kurierze Starosądeckim, w Panoramie, czasopiśmie Teatr Lalek i biuletynie Animator. Przez 50 lat związany był z Radiem Katowice (m.in., jako szef Redakcji Rozrywkowej, potem z-ca dyrektora ds. programowych). Trudno by tu było wymienić to wszystko, co wyszło spod jego pióra. Przypomnieć warto jednak Psa na portierni – kabaret, przy pomocy, którego pierwszy raz po wojnie gwara śląska pojawiła się na znowu na antenie radiowej, nie tylko w formie etnicznej dokumentacji, stworzenie pierwszej na antenie w Polsce akcji antynikotynowej (Audycja dla niepalących) oraz wyemitowanie pierwszego w kraju słuchowiska stereofonicznego Paweł i Gaweł. Od 1995 aż do 2003 r. na tejże antenie w prawie w każde niedzielne przedpołudnie wygłaszał swoje Rozważania na oklepany temat. Był też szefem Redakcji Teatralnej śląskiej TV. Nie sposób pominąć jego udziału w stworzeniu w Katowicach kabaretu Śruba. Zajmował się również rysunkiem satyrycznym publikował m.in. w Szpiklach i tygodniku Kocynder. Jako reżyser zrealizował wiele audycji radiowych, ale również kilka własnych sztuk w teatrach lalek.

Zbigniew Krasny urodził się w 1953 r., zmarł 11 stycznia 2009 r. Dziennikarz muzyczny, pracownik Polskiego Radia Rzeszów, w którym prowadził cotygodniową audycję Pestka - magazyn eleganckiego rocka prezentującą najciekawsze płyty z kręgu rocka progresywnego, alternatywnego i elektronicznego. W Radiu Rzeszów pracował od 1979 r., ponadto był akustykiem w Teatrze Miejskim im. Wandy Siemaszkowej.

Krystyna Zbijewska urodziła się w 1920 r., zmarła 17 stycznia 2009 r. Dziennikarka i publicystka kulturalna. W 1951 r. ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1955 r. dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Całe życie zawodowe związana była z krakowskim Dziennikiem Polskim. Autorka licznych książek poświęconych wybitnym postaciom związanym z Krakowem, a przede wszystkich Stanisławowi Wyspiańskiemu, a także innym, z którymi się zetknęła w trakcie swej pracy dziennikarskiej - Z Muzami pod rękę, Krakowskim szlakiem Melpomeny, Jaroszewska - legenda teatru, za którą we wrześniu 1996 r. została laureatką Nagrody Krakowska Książka Miesiąca.

Marzec
Kazimierz Hoffman urodził się w 1928 r., zmarł 3 marca 2009 r. Dziennikarz, poeta. Ukończył Wydział Filozoficzny na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Debiutował w 1951 na łamach czasopisma Nowy Tor (Warszawa) jako poeta. W latach 1963-1981 był redaktorem w Oddziale Pomorskim Polskiej Agencji Prasowej (Bydgoszcz).

Jarosław Czarnobaj urodził się w 1933 r., zmarł 7 marca 2009 r. Dziennikarz radiowy, związany z Polskim Radiem Rzeszów. Do kraju wrócił w 1957, w ramach repatriacji Polaków z terenów byłego Związku Radzieckiego. Ukończył filologię rosyjską na wydziale humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Od 1958 pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Rzeszowie. Był autorem i prowadzącym przez blisko 40 lat audycji w języku ukraińskim, adresowanej do tej mniejszości narodowej. Autor kilkuset audycji publicystycznych i informacyjnych.

Czesław Drążek SJ urodził się w 1934 r., zmarł 11 marca 2009 r. Jezuita, wieloletni redaktor naczelny polskiego wydania L’Osservatore Romano (1991-2007) oraz profesor Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianumw Krakowie. Wstąpił do zakonu jezuitów 30 lipca 1951 i w Starej Wsi odbył dwuletni nowicjat, wyświęcony na kapłana 31 lipca 1961 w Warszawie. Filozofię studiował na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie (obecnie Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum) w latach 1955-58. Był przez 17 lat, od 1963, duszpasterzem akademickim Wspólnoty Akademickiej Jezuitów w Krakowie oraz diecezjalnym duszpasterzem rodzin 1968-69. W latach 1972-78 był rektorem kolegium jezuitów w Krakowie. W latach 1980-83 pracował w Redakcji Centralnej Radia Watykańskiego w Rzymie. Wkrótce potem (1991) został mianowany przez Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej redaktorem naczelnym polskiej edycji "L'Osservatore Romano" w Rzymie.

Kwiecień

Bogusław Zięba zmarł 3 kwietnia 2009 r. Z wykształcenia prawnikiem, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był dziennikarzem i biznesmenem. W stanie wojennym założył razem z przyjaciółmi Spółdzielnię Usług Wysokościowych Alipinex, później spółdzielnię Compact. Pisał wiersze, w czasach studiów współtworzył grupę Pracownia. Współpracował z lokalną prasą nowohucką Był współtwórcą i współwłaścicielem telewizji prywatnej Wisła. Później współpracował z TVN. Następnie został dyrektorem generalnym TV Pilot. Kilka lat temu podczas realizacji jednego z programów uległ groźnemu wypadkowi, który spustoszył jego organizm.

Maj
Jacek Maziarski urodził się w 1937 r., zmarł 27 maja 2009 r. Dziennikarz, publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji. Ukończył w 1959 studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskał następnie stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Jako dziennikarz debiutował w 1957 na łamach Tygodnika Powszechnego. Pracował następnie w Polityce i warszawskiej Kulturze. Od lat 60. do początku lat 70. był członkiem Stronnictwa Demokratycznego, w latach 80. działał w Solidarności. W stanie wojennym nie przeszedł weryfikacji dziennikarskiej, zamieścił wtedy w Życiu Warszawy ogłoszenie: "Szukam uczciwej pracy. Jacek Maziarski (...)". Po upadku PRL był zastępcą redaktora naczelnego Tygodnika Solidarność i jednym ze współzałożycieli Porozumienia Centrum. W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum w okręgu podwarszawskim z siedzibą w Legionowie. Później wrócił do pracy w mediach, pełnił m.in. funkcję szefa Wiadomości TVP1.Jego synem jest Wojciech Maziarski.

Jacek Nieżychowski urodził się w 1924 r., zmarł 23 maja 2009. Aktor, śpiewak operetkowy, artysta kabaretowy, dziennikarz, przedsiębiorca. Współtworzył popularny w latach 70. XX w. kabaret Silna Grupa pod Wezwaniem. Od 1972 r. razem z Krzysztofem Litwinem, Andrzejem Zakrzewskim, Kazimierzem Grześkowiakiem i Tadeuszem Chyłą występował w kabarecie Silna Grupa pod Wezwaniem. Lata 80. XX wieku spędził w USA, gdyż zastał go tam stan wojenny. Od lat 90. XX wieku związany ze Świnoujściem, gdzie prowadził działalność gospodarczo-rozrywkową, pisał felietony. W 1999 wydał książkę kulinarną Kuchnia ziemiańska. Błogosławione cztery pory roku. W grudniu 2000 uhonorowany medalem za zasługi dla miasta Szczecina. W 2005 r. powstał film dokumentalny obrazujący życie i karierę Jacka Nieżychowskiego pt. Pan Jerzy Jacek Nieżychowski. Graf von Habe Nichts autorstwa zespołu TVP Szczecin.

Czerwiec
Paweł Targiel urodził się w 1945 r., zmarł 11 czerwca 2009 r. Śląski poeta, dziennikarz i działacz kultury. W 1988 założył ukazujące się początkowo w drugim obiegu czasopismo Miarka, propagujące idee demokratyczne, a w 1996 Arkadię. Pismo katastroficzne. Był inicjatorem przekształcenia mieszkania, w którym młodość spędził Rafał Wojaczek w instytucję kultury – Instytut Mikołowski, co nastąpiło w 1999 roku, a następnie został dyrektorem tej placówki. Wydał dwa tomiki własnych wierszy: Ostatnie wiersze i Halsem.

Lipiec
Andrzej Klubiński urodził się w 1948 r., zmarł 3 lipca 2009 r. Dziennikarz radiowy, wieloletni korespondent Polskiego Radia w Wilnie. Relacjonował on słuchaczom Polskiego Radia wydarzenia z Litwy, ale także pozostałych państw bałtyckich - Łotwy i Estonii, w okresie istotnych dla tego regionu przemian w latach 1995-2006. Z Polskim Radiem Andrzej Klubiński był związany od 1970 roku, kiedy ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował między innymi w Redakcji Audycji Literackich, a także w Programie III - w Studiu Młodych oraz jako kierownik Redakcji Aktualności. Od 1992 roku był członkiem zespołu Informacyjnej Agencji Radiowej. 

Bruno Miecugow urodził się w 1927 r., zmarł 17 lipca 2009 r. Dziennikarz, publicysta i pisarz, przez wiele lat związany z Dziennikiem Polskim. Przez 30 lat pisał dla kabaretu Jama Michalika oraz teksty piosenek dla Tropicale Thaiti Granda Banda. Przez kilkadziesiąt lat publikował w piątkowym numerze Dziennika Polskiego swój słynny felieton-list. Współautor scenariusza do filmu Złe dobrego początki.  Napisał również książki Morderstwo w Arce Noego , Boyowym szlakiem (czyli a to ci kabaret) (wspólnie z Haliną Kwiatkowską), Grzeszne życie Brunona Miecugowa (2008). Ostatnia z tych książek kończy się pożegnalnym listem adresowanym Wiekuiście Szanowni Czytelnicy. Jego synem jest Grzegorz Miecugow.

Leszek Kołakowski urodził się w 1927 r., zmarł 17 lipca 2009 r. Filozof zajmujący się głównie historią filozofii, historią idei politycznych oraz filozofią religii, eseista, publicysta i prozaik. W 1996 nagrał dla Telewizji Polskiej 30 mini wykładów poświęconych ważnym zagadnieniom filozofii kultury (m.in. władzy, tolerancji, zdradzie, równości, sławie, kłamstwu), wydane następnie w formie książkowej, jako Mini wykłady o maxi sprawach. W 2004 rozpoczął telewizyjne wykłady z serii O co nas pytają wielcy filozofowie.

Wrzesień
Ryszard Rzepecki urodził się w 1941 r., zmarł 4 września 2009 r. Fotoreporter dokumentujący życie Kościoła, fotograf prymasa Wyszyńskiego, prymasa Józefa Glempa, dokumentalista pielgrzymek Jana Pawła II. Był wnukiem literata i emigracyjnego premiera Stanisława Cata Mackiewicza. Pracę zawodową rozpoczął w Centralnej Agencji Fotograficznej, potem w latach 60. pracował w TVP. Od 1970 aż do likwidacji pracownik Instytutu Wydawniczego PAX (min. autor zdjęć cyklu 28 albumów z podróży Jana Pawła II). Przez ponad 30 lat fotoreporter Słowa Powszechnego, a po przekształceniu pisma: Słowa-Dziennika Katolickiego. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików.

Aleksander Ziemny, pierwotnie Aleksander Keiner; pseudonimy: Ingratus; Stefan Rymarz; (Top); (zet); Ziem urodził się w 1924 r., zmarł 12 września 2009 r. był  to polski poeta, prozaik, reportażysta, tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i hebrajskiego.

Tadeusz Wiśniewski. Zmarł 20 września br. Dziennikarz Polskiego Radia - Tadeusz Wiśniewski. Miał 63 lata. W Polskim Radiu przede wszystkim przygotowywał i przedstawiał serwisy informacyjne - w Jedynce i w Trójce. W przeszłości  był także dyrektorem Programu Trzeciego Polskiego Radia.

Październik
Maciej Rybiński urodził się w 1945 r., zmarł 22 października 2009 r. Dziennikarz, publicysta, felietonista, komentator polityczny, ekonomiczny i społeczny, satyryk, scenarzysta, pisarz. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a w zawodzie debiutował, jako dziennikarz sportowy. Później został felietonistą tygodnika studenckiego itd. Był jednym ze scenarzystów serialu Alternatywy 4, a także współautorem wielu kryminałów. Występował w Kabarecie pod Egidą. Od 1982 przebywał na emigracji w Niemczech i w Wielkiej Brytanii. Był wówczas współpracownikiem niemieckiej katolickiej agencji prasowej KNA, pracownikiem BBC World Service w Londynie, potem korespondentem BBC w Bonn i Brukseli. Pisał dla wielu pism emigracyjnych, m.in. paryskiej Kultury, Kontaktu, Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza, Orła Białego, Poglądu. W 1989 rozpoczął współpracę z Rzeczpospolitą. Do Polski wrócił w listopadzie 1998. Pisał felietony do tygodnika Wprost, Faktu, Dziennika Polskiego, Rzeczpospolitej oraz Gazety Polskiej. Maciej Rybiński był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2008 został Honorowym Członkiem Stowarzyszenia KoLiber. W 2002 został laureatem Nagrody Kisiela (nagrodę uzasadniano tym, że „pisze, bo myśli”).

Jan Wejchert urodził się w 1950 r., zmarł 31 października 2009 r. Przedsiębiorca, założyciel grupy ITI. Absolwent Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1984 założył wspólnie z Mariuszem Walterem firmę ITI (International Trading and Investment), zajmującą się na początku produkcją chipsów. Firma otrzymała koncesję od władz PRL na sprowadzanie sprzętu elektronicznego z zagranicy i dystrybucję filmów na kasetach video w Polsce. Był współzałożycielem komercyjnej stacji telewizyjnej TVN i TVN 24 oraz współwłaścicielem, wraz z Mariuszem Walterem, klubu piłkarskiego Legia Warszawa, Onet, platformy satelitarnej n, Multikina. W 2007 zrezygnował z funkcji przewodniczącego rady nadzorczej TVN. Umarł niespodziewanie po ciężkiej, krótkiej chorobie. Przyczyną śmierci była silna infekcja bakteryjna i niewydolność serca. Jan Wejchert od 1993 roku zmagał się z białaczką.